Η διαταραχή κοινωνικού άγχους (κοινωνική φοβία)
Η διαταραχή κοινωνικού άγχους (social anxiety disorder) χαρακτηρίζεται από έντονο φόβο ή άγχος για μια ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες κάποιος εκτίθεται. Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να είναι μια απλή συνομιλία ή μια συνδιαλλαγή (πχ στο περίπτερο, στην τράπεζα, να παραγγείλει κάτι), η γνωριμία με νέα πρόσωπα, η συναναστροφή με το άλλο φύλο, η ομιλία σε κοινό, το να βρίσκεται σε καφέ ή εστιατόριο ανάμεσα σε κόσμο.
Ο φόβος συνήθως μεταφράζεται στις σκέψεις «μήπως φαίνεται το άγχος μου», «μήπως γίνω ρεζίλι», «μήπως κρίνομαι αρνητικά». Για να καταλαγιάσουν το άγχος τους, οι άνθρωποι που υποφέρουν από κοινωνική φοβία συνήθως αποφεύγουν τις αγχογόνες γι’ αυτούς κοινωνικές καταστάσεις ή τις υπομένουν αισθανόμενοι ιδιαίτερα δυσάρεστα, με εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων άγχους, όπως ταχυπαλμία, δύσπνοια ή τρέμουλο, και πολύ συχνά με αίσθημα φουντώματος και κοκκίνισμα στο πρόσωπο.
Τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται (σύμφωνα με την 5η έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού εγχειριδίου των Ψυχικών διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας) ώστε να διαγνωσθεί κάποιος με διαταραχή κοινωνικού άγχους είναι:
Α. Έντονος φόβος ή άγχος για μια ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις, στις οποίες το άτομο εκτίθεται σε πιθανή κριτική από άλλους. Κάποια παραδείγματα περιλαμβάνουν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις (πχ. να παίρνει μέρος κανείς σε μια συζήτηση, να συναντά άγνωστα άτομα), το να τον/την παρατηρούν (πχ να τρώει ή να πίνει) και να ενεργεί μπροστά σε κοινό (πχ να πραγματοποιεί ομιλία).
Β. Το άτομο φοβάται ότι θα ενεργήσει με τρόπο- ή θα δείξει τα συμπτώματα του άγχους του- έτσι ώστε να αξιολογηθεί αρνητικά (πχ θα ρεζιλευτεί ή θα έρθει σε αμηχανία, θα απορριφθεί από τους άλλους ή θα τους προσβάλει)
Γ. Οι κοινωνικές καταστάσεις σχεδόν πάντα προκαλούν φόβο ή άγχος.
Δ. ΟΙ κοινωνικές καταστάσεις αποφεύγονται ή υπομένονται με έντονο φόβο ή άγχος.
Ε. Ο φόβος ή το άγχος είναι δυσανάλογο προς την πραγματική απειλή που προκύπτει από την κοινωνική κατάσταση και ως προς το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο του ατόμου.
ΣΤ. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή επιμένουν και έχουν διάρκεια τουλάχιστον 6 μήνες.
Ζ. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή προκαλούν κλινικά σημαντική δυσφορία ή δυσλειτουργία στον κοινωνικό, τον επαγγελματικό ή σε άλλους σημαντικούς τομείς της καθημερινής ζωής.
Η. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή δεν αποδίδονται σε δράση ψυχοτρόπου ουσίας ή φαρμάκου ή σε άλλη οργανική πάθηση.
Θ. Εάν υπάρχει άλλη οργανική πάθηση (πχ. νόσος Parkinson, παχυσαρκία, παραμόρφωση από έγκαυμα ή τραυματισμό) ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή είναι σαφώς υπερβολικά ή δεν σχετίζονται.
Ο φόβος συνήθως μεταφράζεται στις σκέψεις «μήπως φαίνεται το άγχος μου», «μήπως γίνω ρεζίλι», «μήπως κρίνομαι αρνητικά». Για να καταλαγιάσουν το άγχος τους, οι άνθρωποι που υποφέρουν από κοινωνική φοβία συνήθως αποφεύγουν τις αγχογόνες γι’ αυτούς κοινωνικές καταστάσεις ή τις υπομένουν αισθανόμενοι ιδιαίτερα δυσάρεστα, με εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων άγχους, όπως ταχυπαλμία, δύσπνοια ή τρέμουλο, και πολύ συχνά με αίσθημα φουντώματος και κοκκίνισμα στο πρόσωπο.
Τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται (σύμφωνα με την 5η έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού εγχειριδίου των Ψυχικών διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας) ώστε να διαγνωσθεί κάποιος με διαταραχή κοινωνικού άγχους είναι:
Α. Έντονος φόβος ή άγχος για μια ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις, στις οποίες το άτομο εκτίθεται σε πιθανή κριτική από άλλους. Κάποια παραδείγματα περιλαμβάνουν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις (πχ. να παίρνει μέρος κανείς σε μια συζήτηση, να συναντά άγνωστα άτομα), το να τον/την παρατηρούν (πχ να τρώει ή να πίνει) και να ενεργεί μπροστά σε κοινό (πχ να πραγματοποιεί ομιλία).
Β. Το άτομο φοβάται ότι θα ενεργήσει με τρόπο- ή θα δείξει τα συμπτώματα του άγχους του- έτσι ώστε να αξιολογηθεί αρνητικά (πχ θα ρεζιλευτεί ή θα έρθει σε αμηχανία, θα απορριφθεί από τους άλλους ή θα τους προσβάλει)
Γ. Οι κοινωνικές καταστάσεις σχεδόν πάντα προκαλούν φόβο ή άγχος.
Δ. ΟΙ κοινωνικές καταστάσεις αποφεύγονται ή υπομένονται με έντονο φόβο ή άγχος.
Ε. Ο φόβος ή το άγχος είναι δυσανάλογο προς την πραγματική απειλή που προκύπτει από την κοινωνική κατάσταση και ως προς το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο του ατόμου.
ΣΤ. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή επιμένουν και έχουν διάρκεια τουλάχιστον 6 μήνες.
Ζ. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή προκαλούν κλινικά σημαντική δυσφορία ή δυσλειτουργία στον κοινωνικό, τον επαγγελματικό ή σε άλλους σημαντικούς τομείς της καθημερινής ζωής.
Η. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή δεν αποδίδονται σε δράση ψυχοτρόπου ουσίας ή φαρμάκου ή σε άλλη οργανική πάθηση.
Θ. Εάν υπάρχει άλλη οργανική πάθηση (πχ. νόσος Parkinson, παχυσαρκία, παραμόρφωση από έγκαυμα ή τραυματισμό) ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή είναι σαφώς υπερβολικά ή δεν σχετίζονται.
Για ραντεβού καλέστε στο 6974373430 καθημερινά από 10.00 έως 22.00
Powered by The Mojo Athens